9A Rif. Alpe Laghetto - Rif. Citta di Novara

Dindsdag, 8 juli 2014

Van Rifugio Alpe Laghetto (2039 m) via de Passo della Preia (2327 m) naar Rifugio Citta di Novara op Alpe Cheggio (1474 m).

Vandaag vroeg uit de veren. We verlaten onze gastvrije uitbaters en beginnen aan een voor ons zwaardere dag. Qua kilometers valt het wel mee, maar wij moeten vandaag over de Passo della Preia op een hoogte van 2327 m. Het lopen gaat vaak moeizaam vanwege de extreem smalle looppaden met soms angstvallige dieptes. En….. we komen bij de sneeuw, niet veel maar toch!  Vergeleken met vorig jaar stelt dit dus niets voor. Wat een natuurpracht, zoveel groen met veel  bloemen o.a.  rode anemonen. We genieten en nemen op tijd een pauze om de innerlijke mens te versterken. Wij steken zonder problemen enkele sneeuwveldjes over en dan bereiken we de Passo della Preia. Hier is het ijzig koud, natte sneeuw valt er en we trekken veel laagjes kleding aan. De handschoenen komen voor de dag en dat is niet overbodig. Het natte weer bemoeilijkt het lopen en alles ziet er wat triestig uit. We naderen een sneeuwveld waar we overheen moeten maar om er op te komen daar hebben we nog een hele kluif aan. Zoekend naar een verstandige oplossing besluiten we om al enkele meters tegen een steile glibberige wand op te klimmen. Zo gezegd, maar niet zo snel gedaan. Het lange touw van Jan werd in gebruik genomen waar Karien en Annelies mee naar boven getrokken zullen worden. Jorge die op eigen kracht boven is gekomen zal het touw ergens vast proberen te maken om zelf niet weg te glijden. Ernaast stroomde een waterval die al het geluid weg nam van de commando’s die Jan gaf. Je raad het al…… missie mislukt! Met veel duwwerk van Jan en inspanning van de dames lukte het uiteindelijk om zonder gebruik van het touw boven te komen. Karien en Annelies zaten door deze “ operatie” helemaal onder de modder! Nadat bij Karien de schrik uit de benen was verdwenen vervolgde we weer ons pad. De regen zorgde dat we steeds natter werden en langzaamaan kwam er in onze schoenen water te staan ondanks onze gamaschen.  Met lopen geen fijn gevoel dat “geplop” en goed om blaren te krijgen. Maar we “schravelen” verder en komen bij het hele mooie (turquoise) meer Lago  Alpe dei  Cavalli. We dalen naar beneden en om 18:30 u komen we aan bij onze Rifugio Alpe Laghetto. We werden ontvangen met de woorden “wat zijn jullie laat”. Heel veel kranten werden er gebruikt om in onze natte schoenen te duwen om ze te drogen. We slapen vandaag gescheiden, er is voldoende plek. Lekker warm douchen en dan eten, klaargemaakt door de Italiaan die gelukkig redelijk goed Engels sprak. Onze binnenzolen hebben Karien en Annelies al stampend en dansend droog proberen te krijgen. De arm van Karien werd wederom gekoeld maar ditmaal in de drinkbak van de hond die buiten aan de deur stond! De volgende morgen toen wij opstonden scheen de zon al en werd alles nog voor het ontbijt buiten gezet om het nog te laten drogen (wat niet lukte)!















































Wij staan op Alpe della preia (2083 m) bij een driesprong. De alternative GTA route naar Rifugio Andolla (2061 m) is gesloten. Waarschijnlijk ligt er nog te veel sneeuw.Vanaf Rif. Andolla gaat deze zeer zware GTA-variant via Bivacco Composecco (2350 m) naar het Bivacco Antigine (2855 m) en vandaar over de Monte Moro (2984 m) naar Macugnaga (1330 m) in het Valle Anzasca. Ook vanuit het Zwitserse Saas Fee (1800 m) is er via de Monte Moro en Macugnaga een (zware) toegangsroute tot de GTA.



 Je kunt op onderstaande foto een beetje zien dat we flink oponthoud hadden met dit sneeuwveld. De randen waren ongeveer twee tot drie meter hoog. Daar kwamen we niet overheen. Dus moesten wij via de linkerkant halverwege het ijs en dan schuin naar rechts oversteken over het ijs.

 De smaragd groene kleur van het Lago Alpe dei Cavalli is natuurgetrouw.

Uiteindelijk hebben we Alpe Cheggio en Rufugio Citta di Novara bereikt. Een beetje laat maar ruimschoots voor het donker. De uitbater was een beetje bezorgd…..dat we zo laat waren.

Na de inspanning van deze dag moet Karien haar elleboog koelen. Ze gebruikt  de drinkbak van de hond. 


Karien en Annelies dansen de binnenzolen van hun schoenen droog.



Als er nog een gast is die de krant wil lezen is hij te laat. Die werd gebruikt om de schoenen van binnen te drogen.

De schoenen bleken ’s morgens niet droog te zijn. De kachel werd na het eten uitgezet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten