Eigenwijs heeft zijn prijs!

Van Varzo (560 m) naar Rifugio San Bernardo (1628 m)

Zondag 31 augustus 2014

Het was voor mij in een woord een loodzware etappe.

En dat kwam mede door het feit dat mijn knie het tegen het einde

van de tocht volledig voor gezien hield en ik meer strompelend

dan lopend even voor 20:00 uur Rifugio San Bernado bereik.

Val na het avondeten doodmoe inslaap en schrik, door de harde wind, even na 23:00 uur wakker uit een heel merkwaardige droom. Ik pak nog half slapend mijn telefoon om te kijken hoe laat het is en zie dat er, in tegenstelling tot eerder op de avond, nu wel netwerkverbinding is. Ik zie dat wandelvriendin Annelies om 21:28 per Whatsapp heeft gevraagd hoe de dag verlopen is. Nog half in mijn droom doe ik Annelies per Whatsapp verslag.  Ik weet niet meer 100 % zeker in hoeverre ik daarbij droom en werkelijkheid door elkaar heb gehaald. 

Maandag 1 september 2014

Volledig rijp om toe te treden tot de invalidenbond "sjravel" ik maandagmorgen over de asfaltweg van San Bernardo naar de bushalte in San Lorenzo.

Om 17:00 uur was ik weer thuis.

Dindsdag 2 september 2014

De GTA-droom is, zeker voor dit jaar, voor mij ten einde.

Zit de hele dag met mijn been hoog en werk aan een uitvoerig verslag (want daar heb ik nu helaas tijd voor) van alle ups en downs van de etappe van Varzo naar San Bernardo. Zal daarbij dan ook een aantal foto's plaatsen die Annelies nog niet heeft.

Hub.