Zaterdag, 12 juli 2014
Van Ristorante Locanda del Tiglio (500 m) in Molini di Calasca via Alpe Pozzetto (1136 m) naar Bivacco Alpe del Lago (1545 m) .
Het ziet er naar uit dat we vandaag een dieëtdag zullen hebben. De pizzeria had niet veel te bieden aan proviand om mee te nemen voor de hele dag, avond en de volgende morgen. Anderzijds onze rugzakken hadden ook niet zoveel ruimte om veel mee te nemen. Met een flink stuk verpakte kaas, chorizo-worst, pakje soep en pannini”s (die helemaal in de verdrukking zaten) gingen we op pad. De hele dag bergopwaarts lopen, 7 kilometer lang naar een hoogte van 1500 meter en dat met maar weinig eten, dat is afzien! Einddoel: een onbemande hut, Bivacco Alpe del Lago. Jasmine en Irmy zijn al weg en zullen we nog een hele tijd kunnen volgen. Als het goed is slapen we vanavond samen in de Bivacco. De weg er naar toe is weer schitterend evenals de verrassing wat de dag ons gaat brengen en waar we weer terecht komen. Zoals steeds hebben we het al snel te warm en gaan er weer kledingstukken uit. De route heeft veel smalle paadjes met, stenen en soms een steile afgrond. Karien vind dit doodeng en loopt hierdoor wat gespannen wat ze uiteindelijk merkt aan haar beenspieren. Het is een heel geklauter, Annelies is hier helemaal in haar element!! Wat is er veel moois te zien, en weer die stilte. Je hoort alleen het water stromen uit de watervallen en af en toe een vogel fluiten. Mooi hoor! Ons noodrantsoen doet vandaag goed dienst en hebben we dus niet voor niets meegenomen van huis. Na zoveel ruige natuur naderen we om ongeveer 16.00 u de hut. Jasmine en Irmy zijn er al en zijn ijverig aan het proberen om de kachel aan de praat te krijgen. De hele hut ziet grijs van de rook en het ruikt niet erg gezond. Maar toch…..uiteindelijk is er water voor de thee gekookt. In de Bivacco kunnen 12 mensen slapen op matrassen die je alleen in een Bivacco kan verwachten, legergroen met grote gaten en een niet al te frisse geur. Na wat inspectie gaar Jorge buiten hout zagen en Jan probeert de kachel brandend te houden. Langs de hut loopt een kabbelend watervalletje waar we ons grondig in gaan wassen. Verkwikkend na al dat zweet. Er is ook een gasfornuis waar we gebruik van kunnen maken. De houtkachel duurt te lang om op te kunnen koken. Behalve onze meegebrachte soep vinden we ook nog een pak spaghetti in de kast. Er hangt een briefje aan het fornuis met Italiaanse tekst, voor ons niet begrijpbaar. Tijdens het koken ruikt het toch wel naar gas…..en dan ploft het fornuis met een harde knal en vat meteen vlam. Jan zet de gaskraan uit en Jorge staat al klaar met de brandblusser. Later gaat Jasmine met behulp van haar woordenboekje het briefje vertalen. Waarschuwing om niet de tweede knop te gebruiken. Dat liep dus goed af. Met een klein lampje (zonne-energie) en wat kaarsjes gaan we met z’n allen kaarten. Jasmine en Irmy krijgen uitleg over het kaartspel “ toepen”en het wordt een gezellige avond. Buiten bij het beekje gaan we tanden poetsen en dan naar bed. De volgende morgen, gasfornuis aan om water te koken, defecte knop vermijdend, en toen…..knal, brand en was het echt raak! Fornuis nu helemaal naar de knoppen. We ruimen alles op, nemen afscheid van Jasmine en Irmy en beginnen aan een nieuwe dag!
Annelies.
Vanaf de bedevaartskerk Madonna della Gurva (464 m) is het klimmen geblazen naar Bivacco Alpe de Lago (1545 m)
Hier bij de bedevaartskerk van de Madonna della Gurva aan
de oevers van de wild romantische bergbeek Anza is het oorspronkelijke begin- of eindpunt van de
GTA.
Vanaf midden jaren negentig werd de GTA verder
doorgetrokken naar het noorden tot aan de Nufenenpass in Zwitserland. (zie onze 1e
etappe van 2013).
Er is niet meer veel smeltwater waardoor er relatief weinig water door de bergbeek Anza stroomt.
Hier is nog leven!
Hier is de natuur aanmerkelijk groener dan de plastic tas van Annelies...
Berggeiten trekken elkaar aan....
Het blauwe bord geeft informatie over de in het valle Segnara voorkomende roofvolgels.
Dit is kaasje voor berggeit Annelies.
Van veraf kunnen wij ons luxe onderkomen al zien liggen.
Jasmine en Irmy zijn al aanwezig en proberen vertwijfeld om de kachel goed aan het branden te krijgen.
Het luxe gasfornuis dat J. de volgende morgen moedwillig zou veranderen in een hoopje waardeloos schroot.
Thuis hoeft Jorge alleen maar aan de thermostaat te draaien....
De indrukwekkende provisiekast. Hier hoef je van honger net niet dood te gaan.
Pal naast Bivacco Alpe del Lago ligt de oneindig grote "badkamer" met echt stromend water.
Annelies en Jan doen de afwas in een heel ruim sopje...
De Limburgers liere de Pruusse Dames Jasmine en Irmy TOEPE..
Jasmine du darfs nicht foetele du mos bekinne! Schöppe is oet....
Ich hauwe der zwei!
Volges Jorge en Jan steit Irmy op ermoot.......mer wie zease det in het Duits....
Jasmine en Irmy zijn diep onder de indruk van zoveel Limburgse Cultuur.
Een kijkje in de snurkhoek...
Waar rook is is vuur!
De ochtenddouche valt tamelijk summier uit.
De niets vermoedende bergwandelaar die verder stroomafwaarts
zijn drinkfles vult met water uit deze beek is zeer te betreuren.
Het gezellige ontbijt werd wreed verstoord door de door J. veroorzaakte gasexplosie die gepaard ging met enorme steekvlammen en zwarte rookwolken. Daarom moeten Jasmine en Irmy noodgedwongen het water voor de thee op de houtkachel aan de kook brengen.
De zwart geblakerde knoppen van het gasfornuis getuigen van
de explosie die J. opzettelijk heeft veroorzaakt
door de zeer duidelijk in het Italiaans geschreven waarschuwing, om een pit
niet te gebruiken, volledig aan zijn bergschoen te lappen. Als binnenkort de Carabinieri bij J. aan de deur staat weet
hij hoe laat het is. Opzettelijke vernieling van Italiaans Staatseigendom!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten